Czasem ciężko nam zrozumieć pewne uczucia, pewne sytuacje.
Lecz takie jest życie i musimy się pogodzić z niedoskonałościami tego świata.
Z
tym, że ludzie nas opuszczają. Z dnia na dzień pragną więcej i wymagają
szczęścia.
Czasem nawet nie patrzą jak chcemy je ofiarować. Coś się im nie
spodoba i nas opuszczają.
A my cierpimy. Chcemy cofnąć się w czasie i wszystko
naprawić mimo, ze to nie my zawiniliśmy.
Chcemy aby każda bliska nam osoba była
szczeliwa, a czasem nie potrafimy dać jej tego szczęścia.
To jest najgorsze,
zaraz po utracie ich na zawsze.
Czasem chciałabym już zniknąć z tego świata i
zostawić wszystko w cholerę.
Żebym już nie musiała nic robić, nikogo ranić. Ale
wiem, ze jeszcze tyle przede mną i muszę z nimi zostać, bo sobie nie poradzą.
Jeśli tylko kogoś utracie to pójdę z ta osobą. Będę z nią błąkała się po
świecie.
Chodź chciałabym jeszcze przeżyć trochę - chyba.
Podziękowania dla Kinia ;*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz