Szukając szczęścia...

Szukam swojego szczęścia chociaż doskonale wiem gdzie ono teraz się znajduje. 

Jest poza zasięgiem moich dłoni i chociaż kiedyś ta odległość nie sprawiała mi problemu

 to teraz zdaje się być kilka krotnie większa. 

Wszystko stało się kilkakrotnie inne niż kiedyś,

 bo jego odejście i tak długa nieobecność sprawiła, że ja zapominam o każdym szczególe.

 I chociaż uporczywie staram się myśleć o tym jak było kilkanaście tygodni temu, 

by zapamiętać jak najwięcej chwil szczęścia, to widzę, 

że mój umysł tak bardzo zawodzi i wyklucza wspomnienia, które wiążą się z jego osobą. 

A ja męczę się dalej i coraz mocniej, oglądając nasze wspólne zdjęcia

 i słuchając naszych ulubionych piosenek, mając nadzieję, że dzięki temu zostanie ze mną na dłużej.

 A on być może ma już inne życie, w którym nie ma miejsca na chociaż malutką 

myśl o mnie, a ja mimo wszystko i tak ciągle stoję 

jedną nogą w naszej wspólnej przeszłości, która tkwi w mojej głowie.

Z internetu